Başkent bir ülkenin siyasal, ekonomik, sosyal, kültürel, idari konumlarının değerlendirilerek ülkenin hedefleri doğrultusunda yönetildiği merkez olarak bilinir. Osmanlı devleti tarih boyunca Bursa ve Edirne illerini başkent olarak kullanmıştır. 1453 İstanbul’un fethinden sonra İstanbul 470 yıl boyunca Osmanlı devletinin başkenti olmuştur. İstanbul iki kıtayı birbirine bağlayan yolların kesiştiği iki denize hakim bir bölgede alır.
1807 senesinde İngiliz donanmasının Çanakkale şehrimize girmesiyle birlikte, 1829 yılında Rus Devleti Edirne’ye kadar ilerleyip İstanbul’u işgal etme noktasına kadar gelmişti. Bir ülkenin başkenti işgal edilirse o ülke fiilen sona ermiş anlamına gelir. Bu yüzden de 1839 yılında Osmanlı devletinin başkentinin değiştirilmesi önerisi gündeme gelmiştir. Başkent değişme konusu ilk defa bu zamanda gündeme geldi.
23 Nisan 1920 tarihinde Anadolu halkının milli mücadelesi sonucu Türkiye Büyük Millet Meclisinin açılması ile kurtuluş mücadelesi fiilen Ankara’dan yönetilmeye başlamıştır. Yani bu tarihte Ankara artık başkent ilan edilmişti. 19. yüzyılın başlarında Ankara ilinin nüfusu 100 bin civarındaydı.
Ankara’nın Başkent İlan Edilme Sebepleri Şunlardır:
1–) Nüfusun %95’inin Türk ve müslüman olması.
2–) Ankara konum olarak Anadolu’nun ortasında yer alması ve güvenilir bir bölge olması.
3–) Düşman devletlerin hedef noktası olmaması.
4–) Bölgede mutlak bir Türk Hakimiyetinin olması.
5–) Ankara kuzey güney doğu ve batı yollarının kesişim noktasında yer alması.
6–) Ankara ile İstanbul arasında demir yolunun olması.
7–) Ankara’nın istila tehlikesinden uzak olması.
8–) Batı bölgelerine ulaşmak Ankara üzerinden daha kolay olması.
Bu Yazıya Tepkin Ne Oldu ?